| |
|
|
|
| |
|
|
| |
| |
Zabytki: Dom Jana Długosza |
|
|
| |
|
|
| |
Ufundowany w drugiej połowie XV wieku dla księży
mansjonarzy, wikariuszy tutejszej kolegiaty
przez Jana Długosza kanonika sandomierskiego.
Budynek wzniesiony przez mistrza Jana z Krakowa na kamiennym
podmurowaniu z cegły o tzw. polskim układzie gotyckim,
ozdobiony nieregularnymi rombami ułożonymi z zendrówki jest
interesującym przykładem późnogotyckiego wolnostojącego
budynku mieszkalnego.
Nad południowym portalem (od strony katedry) znajduje się
ozdobna tablica erekcyjna z herbem
fundatora – Wieniawą i datą 1476.
W wieku XIX po rozwiązaniu zgromadzenia mansjonarzy budynek
popadł w ruinę.
W latach 1934-1935 obiekt gruntownie restaurowano dla
potrzeb Muzeum Diecezjalnego.
Podczas restauracji zachowano wszystkie pierwotne elementy
usuwając późniejsze przeróbki
i naleciałości.
Zachował się charakterystyczny wielotraktowy układ, schody
na piętro wykonane w grubości muru, obramienia otworów
wykonane z białego piaskowca, częściowo zrekonstruowane.
Dawna duża sień ze względów funkcjonalnych podzielona
została na dwie części.
Dom do dziś swym wyglądem i układem wnętrza przypomina ten
za czasów Jana Długosza. |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
 |
 |
|
|
|
|
|
|
| |
|
|
| |
Obecnie w Domu Długosza znajduje się Muzeum Diecezjalne.
Powstało ono dzięki zbiorom ks. Józefa Rokosznego, historyka
z zamiłowania, miłośnika dzieł sztuki
i pamiątek.
Najcenniejszymi dziełami sztuki, które Muzeum posiada są
liczne ornaty, tkaniny i hafty począwszy
od XV wieku. Galerię malarstwa zdobi m.in. obraz “Trzech
Świętych” – Marty, Agnieszki i Klary,
z kolegiaty z początku XV wieku; a także obraz Łukasza
Cranacha Starszego "Matka Boska z Dzieciątkiem
i św. Katarzyną Aleksandryjską (z ok. 1518 - 1520r)
Bogaty jest również zbiór rzeźby. Najstarszą jest romańska
figura Matki Boskiej z Dzieciątkiem Jezus
z przełomu XII i XIII wieku z Goźlic. |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
| |
 |
 |
|
|
|
|
|
|
|
